na dziewięć. Zbyt ostrożnie wyminęłam tego rowerzystę

o odejściu ojca, który opuścił rodzinę, gdy chłopiec miał trzy
ROZDZIAŁ SZÓSTY
Arogancja Pattersona zmroziła Santosa. A jeżeli zamknęli nie tego człowieka? Nie przypuszczał, by tak było, ale kto wie? Zebrane dotąd dowody, choć nie dawały stuprocentowej pewności, wyraźnie wskazywały na sklepikarza.
problemom! Już nigdy więcej nie zachowa się jak tchórz.
- Nie widzę takiej potrzeby.
z nim. By uniknąć awantury, napisałam do niego list. Pewnie
- Naturalnie, moja droga - odparła pani Ramsgate. - To musiała być okropna podróż! Wyglądasz na całkowicie wyczerpaną. Mary! Eleanor! Siadajcie, proszę. Trajkoczecie jak sroki i jestem pewna, że Clemency potrzebuje i od was nieco wytchnienia.
- Liz? Źle się czujesz?
- Nie przyjechałam tutaj, by się bawić. Moim obowiązkiem
- Już wkrótce dowie się wszystkiego od markiza - wes¬tchnęła Clemency.
krzyżówkę. Dobranoc i do zobaczenia jutro.
Alli nachyliła się nad małą.
- Zgadza się. - Santos spojrzał na chłopca i uśmiechnął się. - Myślę, że wszystko w porządku. Bardzo mi pomogłeś. Dziękuję. Aha - odezwał się jeszcze, już od frontowych drzwi. - Blokowanie wyjścia ewakuacyjnego jest niezgodne z przepisami przeciwpożarowymi. Gdyby inspektor to zobaczył, mógłby zamknąć wasz interes.
Zubożały markiz jest lepszy niż żaden, poza tym uważała Lysandra za całkiem pociągającego mężczyznę.

- Chętnie bym ich wszystkich poznał - mruknął. A potem spytał:
- Nie ma takiej potrzeby. Zapraszam. - Wskazał motorówkę.
Na razie wypatrywał pilnie swojego przeciwnika.
- To nie patrz na mnie! – wybuchł płaczem, krztusząc się przy tym. Adam policzył
ciebie już miał, ma coś do rzeczy? – zapytał zdziwiony.
- Z Aten - odrzekła bez wahania. - Na pewno nie będzie ryzykował kupowania u handlarzy. W Atenach znajduje się jego główny magazyn broni. A to przecież blisko Cordiny.
Georgiano! Nie byłaś tchórzem! - Wzniósł toast filiżanką kawy, ale tonem pełnym sarkazmu.
- Hej! Co ty tam robisz?!
spostrzegli! Miała nadzieję, że nie będą się uważnie przyglądać całującej się parze.
wyglądając przez okno. - Taka młoda!
- Proszę mi wybaczyć, wasza wysokość. Nie chciałem pana zasmucać tą historią.
- Kiedy przeczyta mój list...
jedzeniem. Tym razem był to zapach jakiegoś niezwykle słodkiego ciasta. – Czy mi się
Przesunął dłonią po krótkich, ciemnych włosach Evy, wichrząc je energicznie. Wiedział, że
Suma wynosiła dwa razy tyle, ile zdołał zebrać. A do wpisania się na listę pozostało